پیشینه ارتباط بهائیت با اسرائیل
قدمت روابط صمیمانه و همکاری صهیونیست ها و دستگاه رهبری بهائیت به سال ها قبل از تشکیل این دولت بر می گردد. از روزی که بنیان گذاران رژیم صهیونیستی برای غصب سرزمین فلسطین کوشش می کردند تا امروز روابط حسنه ای میان آن دو برقرار است.
بن زوی اولین رئیس جمهور اسرائیل هنگامی که هنوز اسرائیل تا تشکیل دولت راه درازی را در پیش داشت، ملاقات و مذاکره ای با عبدالبهاء داشته است و از چنین ملاقاتی به خشنودی و رضایت، یاد می کند[1] و در شرایطی که اعراب و خصوصا مردم مسلمان فلسطین با صهیونیسم و انگلستان مشغول مبارزه بودند بهائیان با...
انگلستان و یهودیان صهیونیست در فلسطین روابط حسنه ای بر قرار کرده بودند؛ زیرا به خوبی می دانستند که اگر مسلمانان روی کار آیند و حکومت فلسطین را از دست انگلیسی ها خارج کنند، قطعاً با بهائیان به دلیل هتک حرمت و نسخ اسلام و دعوی پیغمبری و کتاب جدید و ادعای خدایی رهبران این فرقه، برخوردی چون سایر بلاد اسلامی خواهند داشت؛ چنان که تا کنون هیچ یک از جوامع اسلامی جهان وجود بهائیان را تحمل نکرده اند و حاضر به همزیستی با آنان نشده اند. بنابر این بهائیان راهی جز خیانت به مسلمین و خدمت به دشمنان آنان را پیش روی خود ندیدند.
بهائیان سرنوشت خود را با سرنوشت اسرائیل یکی می دانند و این حقیقت توسط رهبران بهائی در کتب و نشریات مختلف مورد تصریح قرار گرفته است.
بهائیان و زعمایشان در فلسطین، به هیچ وجه بر خلاف مصالح اسرائیل و صهیونیسم سخنی به میان نیاوردند و آئینی!؟ که مدعی صلح و دوستی است، نسبت به صد ها هزار آواره فلسطینی و غصب حقوق مسلم ساکنان این آب و خاک هیچ گونه همدردی از خود نشان نداد، بلکه آنان به تحکیم روابط خود با صهیونیسم پرداختند. شوقی افندی در پیام تبریک نوروز 1329، خطاب به بهائیان اعلام کرد که:
«مصداق وعده الهی به ابناء خلیل و وراث کلیم، ظاهر و باهر و دولت اسرائیل در ارض اقدس مستقر شده است.»[2]
شوقی افندی همانند میرزا حسینعلی که در سرسپردگی به انگلستان، از هیچ کوششی برای جلب رضایت آنان دریغ نداشتند، با تمام قوا تصمیم گرفت، راه سرسپردگی بهائیت را که اکنون به صهیونیسم ختم شده است با کمال امانت به انجام رساند و خیانت علنی به جهان اسلام و منافع ملی کشور های مسلمان را ادامه دهد. هیئت بین المللی بهائی حیفا در نامه ای به محفل روحانی ملی بهائیان ایران، رابطه شوقی افندی را با حکومت اسرائیل، به نحوی کاملاً سربسته و محرمانه چنین به اطلاع بهائیان رسانید:
«روابط حکومت (اسرائیل) با هیئت بین المللی بهائی دوستانه و صمیمانه است و فی الحقیقه جای بسی خوشوقتی است که راجع به شناسانی امر در ارض اقدس موفقیت هائی حاصل گردیده است.»[3]
یکی از نزدیکان شوقی به عنایات صهیونیست ها اشاره کرده و می گوید:
«دولت اسرائیل دستور رسمی داده است که بهائیان از کلیه عوارض و مالیات ها معاف باشند.»[4]
همچنین مجله اخبار امری در مقاله ای می نویسد:
«دولت اسرائیل برای مصالح ساختمانی مقام اعلی گمرک نمی گیرد.»[5]
و خانم روحیه مکسول (همسر شوقی افندی) نیز این جمله را از خود به یادگار نهاده است:
«در حقیقت باید گفت آینده ما (یعنی بهائیت واسرائیل) چون حلقه های زنجیر به هم پیوسته است.»[6]
به نقل از پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب
[1] - مجله «اخبار امری»، ارگان محفل ملی بهائیان ایران، شماره 3 تیر 1333 ه. صص 8 و 9.
[2] - شوقی افندی، توقیعات مبارکه، ص 290
[3] - مجله «اخبار امری»، شماره 5، شهریورماه 1331 ه.ش، ص 8 و 9
[4] - سالنامه جوانان بهائی ایران، ج3 (108 و 109 بدیع)، ص 130.
[5] - اخبار امری، شهریور 1330، شماره 5، ص 11، ستون دوم
[6] - همان، دیماه 1340، شماره 10، شماره صفحات مسلسل 601، ژانویه 1962.
