پرسش: این که حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مى فرماید: «اگر ما مراعات شما را نمى کردیم و یاد شما را از خاطر مى بردیم بلا بر شما نازل مى شد»؛ پس این همه بلایى که بر سر شیعیان وارد مى شود چیست؟ چرا به داد فقیران و بیچارگان نمى رسد؟!
پاسخ: ابتدا خوب است بدانیم اصل این جملات براى شیخ مفید نوشته شده است. در ابتداى نامه حضرت مى خوانیم:...
«نامه اى به برادر با ایمان و دوست رشید، ابو عبداللّه محمد بن نعمان - شیخ مفید - که خداوند عزت وى را از محل ودیعه نهادن عهدى که بر بندگان گرفته شده است مستدام بدارد. اما بعد سلام بر تو اى دوستى که در دین مخلص و در مورد ما به یقین مخصوص گشته اى، ما در مورد (نعمت وجود) تو، خداوند را سپاس گزاریم...» آن گاه خطاب به شیعیان مؤمن مى فرماید: «علم ما به اخبار شما احاطه دارد و هیچ چیزى از اخبار شما بر ما پوشیده نیست...»، تا مى رسد به جمله مورد پرسش که مى نویسد:
«...إِنَّا غَیْرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکُمْ وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللَّأْوَاءُ[1] وَ اصْطَلَمَکُمُ الْأَعْدَاءُ[2]...»[3]
«از یارى رساندن به شما کوتاهى نکرده فراموشتان نمى کنیم، و اگر چنین نبود ناگوارى ها بر شما نازل و دشمنان شما را مستأصل مى ساختند...»
اگر دقت شود ذیل حدیث مى گوید: بلایى که باعث نابودى شیعیان مى شود با لطف و عنایت آن حضرت برطرف مى شود؛ نه این که در دنیا سختى و گرفتارى هایى چون جنگ و زندان، سیل و زلزله و... دامن گیر هیچ یک از افراد نمى شود. چرا که این سنت الهى است و بلاها باعث تربیت و تقویت و رشد انسان مى شود.
گفتنى است؛ زمانى شیعه در اقلیت بود، اما با عنایات حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هر روز قدرت و توان آن بیشتر مى شود؛ با این که تمام قدرت ها به نوعى تلاش مى کنند شیعه را نابود سازند، مهم ترین شرط این عنایت و تداوم آن، دین دارى است که باید بکوشیم تا به دامن گناه و فساد سقوط نکنیم... پس معناى حدیث این نیست که گرفتارى هاى شخصى و امتحانات پیش رو نداریم.
علاوه بر این شیوه و سیره عملى امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) (مانند سایر ائمه اطهار علیهم السلام ) است؛ یعنى، همان طور که در زمان آن بزرگواران این طور نبود که مردم ستمدیده، فقیر و یا مریض فورا نزد ائمه (علیهم السلام) بیایند و حل مشکل را از آنان بخواهند؛ بلکه اگر مى آمدند ائمه آنان را به تلاش و یا صبر در مقابل سختى ها تشویق مى کردند. با این حال آن بزرگواران و به خصوص امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) - در موارد فراوانى به نیازمندان کمک کرده و از آن ها دستگیرى نموده اند و یا نسبت به افراد مشتاق و شایسته، نظر لطف خود را بروز داده اند و... .
