راه روشن

إهدنا الصراط المستقیم

راه روشن

إهدنا الصراط المستقیم

راه روشن

اللهم کن لولیک الحجةبن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعة و فی کل ساعة ولیاٌ و حافظا و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسکنه ارضک طوعا و تمتعه فیها طویلا.

۱۴ مطلب با موضوع «شخصیت شناسی» ثبت شده است

تخصص ایادی در پزشکی


عبدالکریم ایادی بزرگ ترین بهائی دربار محمدرضا پهلوی بود. قدرت او به حدی بود که حتی هویدا (نخست وزیر بهائی) نیز از او دستور می گرفت.[1]

سؤالی که مطرح است این است که ایادی به عنوان پزشک شخصیت اول مملکت، تا چه حد در پزشکی تخصص داشت؟ فردوست[2] می گوید:

«... علیرضا [برادر شاه] دچار مرض روحی شدید بود و احتیاج به پزشکی داشت که به طور مدام با او در تماس باشد تا ناراحتی هایش را تسکین دهد. در آن زمان علیرضا خواهان بهترین پزشک ارتش شد و چون ایادی...


منوچهر خان گرجی کیست؟


منوچهر خان گرجی معتمد الدوله، اصلا اهل گرجستان روسیه و ارمنی و مسیحی است. پیشینه‏ ی او به سال 1209 هجری قمری باز می ‏گردد. در آن سال، او در شمار اسیرانی بود که آقا محمد خان قاجار از تفلیس به ایران می‏ آورد. بر اثر کیاست و کفایت و چه بسا مأموریتی که از جانب دستگاه اطلاعاتی امپراطور روس به عهده داشت، در دستگاه حکومتی قاجار پیشرفت شایانی می‏ کند و از عناصر با نفوذ دربار قاجار می‏ گردد؛ تا جایی که...

ایادی، راسپوتین دربار پهلوی


سپهبد عبدالکریم ایادی را به «گرگوری افیمویچ معروف به راسپوتین (1871 - 1916 م.)»[1] تشبیه کرده اند. گرگوری افیمویچ یک شخصیت روسی بود که در نهایت به دربار امپراطور روس راه یافت؛ نفوذ و قدرت او به حدی رسید که وی را از امپراطور، قدرتمند تر می دانستند؛ ایادی نیز همین حالت را در دربار محمدرضا شاه پهلوی پیدا کرد؛ به همین دلیل وی را «راسپوتین ایران» نام نهادند. ورود وی به دربار شاه در ابتدا با عنوان پزشکی و نظارت بر حال شاه بود ولی رسوخ او به دربار فقط منحصر به شاه نشد بلکه...


سپهبد ایادی بهائی (راسپوتین ایران)

مختصری در باره علیمحمد شیرازی


نام: سید علیمحمد شیرازی

نام پدر: سید محمد رضا معروف به سید محمد رضا بزاز

نام مادر: فاطمه بیگم

مکان تولد: شیراز      

سال تولد: 1235 هجری قمری


ادعا ها:

ادعای بابیت امام زمان[1]

ادعای مهدویت: وی در آغاز کتاب بیان، خود را حجت الهی عصر معرفی کرده است که در واقع اعلام مهدویت است:

      «در هر زمان، خداوند جل و عز، کتاب و حجتی از برای خلق مقدر فرموده و می فرماید و در سنه هزار و دویست و هفتاد از بعثت (مقصود وی، سال هزار و دویست و شصت است) رسول الله، کتاب را بیان، و حجت را ذات حروف سبع (علیمحمد که دارای هفت حرف است) قرار داد»[2]...