راه روشن

إهدنا الصراط المستقیم

راه روشن

إهدنا الصراط المستقیم

راه روشن

اللهم کن لولیک الحجةبن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعة و فی کل ساعة ولیاٌ و حافظا و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسکنه ارضک طوعا و تمتعه فیها طویلا.

خدایی که هم به دنیا آمده، هم به دنیا نیامده


شاید این عبارت، طنز به نظر برسد، اما مضمون سخنی است که از میرزا حسینعلی نوری (رهبر بهائیان) صادر شده است. هر چند بهائیان می گویند: حسینعلی خدا نیست، اما او خود را خدا و خالق جهان می داند. تا آنجا که حتی قبرش به عنوان قبله بهائیان قرار گرفته است...


                  

حروف حی (نخستین یاران باب)


ادعای باب، نزد ملا حسین بشرویه ای که شیخی مذهب و از شاگردان سید کاظم بود_ آغاز شد و با تبلیغات وی طی پنج ماه، هفده نفر دیگر از شاگردان مکتب شیخیه، پیرامون باب جمع شدند و او این 18 نفر را حروف حی نامید.


جایگاه و اهمیت علمی حروف حی

در منابع بابی و بهائی درباره جایگاه و اهمیت علمی آنان، اغراق های عجیب و غریبی شده است؛ اما در همین منابع، گاه سخنانی یا رفتاری از آن ها نقل شده است که حاکی از قلّت معلومات آن ها است...


تصویر روتوش شده از علیمحمد شیرازی (باب)

خدای خدایان


از جمله ادعاهای حسینعلی نوری رهبر بهائیان ادعای خداییست، لکن به این هم قانع نشده و ادعای فراتر از خدایی می کند و خود را خدای خدایان معرفی می کند...                      

 


 

قبر میرزا حسینعلی نوری (بهاءالله) در عکا که قبله بهائیان است

خدای زندانی بهائیان

میرزا حسینعلی نوری، رهبر بهائیان در طول عمر خود چندین ادعا داشت؛ یکی از آن موارد که البته بهائیان آن را نمی پذیرند ادعای الوهیت است هرچند که این ادعا در کتب وی به صورت مستند آمده:

بهاءالله (حسینعلی نوری) می گوید: «إسمع ما یوحی من شطر البلاء علی بقعۀ المحنۀ و الإبتلاء من سدرۀ القضا أنه لا اله الا أنا المسجون الفرید»

ترجمه: بشنو آن چه را که وحی می شود از مصدر بلا بر زمین غم و اندوه، از سدره قضا به این که نیست خدایی، جز من زندانی یکتا.[1]...

بهاءالله - رهبر بهائیان  

آشنایی اجمالی با تاریخ های مهم بهائیت


 

   ربیع الاول 1268: قتل امیر کبیر با توطئه عمّال استبداد و استعمار و صدارت میرزا آقا خان نوری (تحت الحمایه انگلیس و دوست بهاء) و بازگشت بهاء در رجب 1268 از عراق به دعوت نوری؛

 

     شوال 1268: ترور نافرجام ناصر الدین شاه توسط بابیان و دستگیری سران آن ها از جمله بهاء به اتهام همدستی با ضاربین و قتل محبوسین و آزادی بهاء از زندان با فشار سفیر روس در ایران (پرنس دالگورکی) و تبعید وی تحت الحفظ غلامان سفارت به عراق...

 

 

 

امیر کبیر

 

آشنایی اجمالی با تاریخ های مهم بابیت


جمادی الاول 1260: ادعای «بابیت» توسط میرزا علیمحمد شیرازی معروف به «باب» در شیراز.

1261: ذکر عبارت «أشهد أنّ علیاً قَبلَ نَبیل بابُ بقیة الله» در اذان نماز جمعه در شیراز به دستور «باب» و واکنش تند مردم نسبت به آن و اقدام حاکم فارس [حسین خان] به توقیف و تنبیه «باب» و تکذیب «باب» ادعاهایش را در مسجد وکیل نزد علماء و مردم...



    

 مسجد وکیل شیراز 


مختصری در باره علیمحمد شیرازی


نام: سید علیمحمد شیرازی

نام پدر: سید محمد رضا معروف به سید محمد رضا بزاز

نام مادر: فاطمه بیگم

مکان تولد: شیراز      

سال تولد: 1235 هجری قمری


ادعا ها:

ادعای بابیت امام زمان[1]

ادعای مهدویت: وی در آغاز کتاب بیان، خود را حجت الهی عصر معرفی کرده است که در واقع اعلام مهدویت است:

      «در هر زمان، خداوند جل و عز، کتاب و حجتی از برای خلق مقدر فرموده و می فرماید و در سنه هزار و دویست و هفتاد از بعثت (مقصود وی، سال هزار و دویست و شصت است) رسول الله، کتاب را بیان، و حجت را ذات حروف سبع (علیمحمد که دارای هفت حرف است) قرار داد»[2]...



شواهدی بر تولد امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)


یکی از شبهاتی که برخی فرقه ها در مورد وجود امام زمان علیه السلام وارد می کنند این است که می گویند شاهد معتبری برای تولد ایشان وجود ندارد.

جوابی که در این مورد داده میشود شامل دو قسمت است:

اولاً به طور معمول، شاهد تولد هر فرد، فقط یک نفر است و آن یک نفر، قابله است؛ حتی کسانی که این اشکال را وارد می کنند، از این قاعده مستثنی نیستند؛ و در مورد امام زمان (علیه السلام) نیز یکی از شواهد معتبر در این باب، خواهر امام هادی (علیه السلام) است...


                          


 حدیثی درباره امام زمان ارواحنا له الفداء

محمد بن عثمان عَمری (یکی از نواب اربعه) می گوید: پدرم گفت از امام حسن عسکری علیه السلام درباره خبری که از پدران امام علیهم السلام روایت شده بود سؤال شد که:

أَنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ عَلَى خَلْقِهِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ أَنَّ مَنْ‏ مَاتَ‏ وَ لَمْ‏ یَعْرِفْ‏ إِمَامَ‏ زَمَانِهِ‏ مَاتَ‏ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً

(یعنی: کسى که بمیرد و امام زمانش را نشناسد، مرگش مرگ جاهلیت است)

امام علیه السلام در جواب فرمودند:

إِنَّ هَذَا حَقٌّ کَمَا أَنَّ النَّهَارَ حَق.[1]

در باره این که منظور از امام زمان کیست به کتاب "أصول الکافی - ترجمه مصطفوى" رجوع کردیم؛ جواب این گونه بود:...