شیخ احمد احسائی
براساس اقوال برخی منابع[1]، شیخ احمد، از اهالی «احساء»،[2] فرزند زین الدین بن ابراهیم بن قصر بن ابراهیم بن داغر است که در ماه رجب سال 1166 هـ. ق. به دنیا آمد.
اجداد شیخ، تا داغر بن رمضان، همگی پایبند مذهب شیعه اثنی عشری بودند و رمضان بن راشد بن دهیم بن شمروخ بن صوله و... بادیه نشین، مردمی فاقد علم و معرفت، و ناآگاه بر طریقه اهل سنت و جماعت عمل می نمودند.[3]
داغر پس از بروز اختلافاتی با پدرش، ترک وطن نمود، و در «مُطَیرفی» که یکی از قراء «أحساء» است، اقامت گزید. وی پس از مدتی از مذهب اجدادی خود دل برید، و به مذهب شیعه اثنی عشری دل سپرد.
شیخ احمد، بیان می دارد که در پنج سالگی قرآن مجید را آموخته و سپس نزد برخی اساتید درس خوانده.
در سال 1186هـ .ق، یعنی پس از آنکه بیست سال از عمرش گذشته بود،...
