مشاغل ایادی
بهائیت در رژیم پهلوی، مخصوصا دوره محمدرضا شاه بسیار قدرتمند شد. حضور افراد شاخص بهائی در دولت شاه از بزرگ ترین عوامل این قدرت بود از جمله این رجال (که می توان وی را قوی ترین بهائی دربار نامید) «عبدالکریم ایادی» است که به عنوان پزشک مخصوص شاه وارد دربار شد. قدرت این فرد را از جهات مختلف می توان مورد بررسی قرار داد از جمله شغل های کلیدی و عمده ای که به دست گرفته بود. حسین فردوست، دوست و فرد مورد اعتماد شاه در کتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوی می نویسد:...
«... ایادی با نفوذ ترین فرد دربار و به تدریج با نفوذ ترین فرد کشور شد. او برای خود حدود 80 شغل در سطح کشور درست کرده بود؛ مشاغلی که همه مهم و پول ساز بود؛ رئیس بهداری کل ارتش بود و در این پست ساختمان بیمارستان های ارتش به امر او بود، وارد کردن وسایل این بیمارستان ها به امر او بود، وارد کردن دارو های لازم به امر او بود، دادن درجات پرسنل بهداری ارتش از گروهبان تا سپهبد به امر او بود و هیچ پزشک سرهنگی بدون امر ایادی سرتیپ نمی شد و هر گونه تخطی از اوامر او همراه با برکناری و مجازات بود... تعیین سهمیه و صدها کار دیگر و حتی تعیین رؤسای اتکا ها و پرسنل آن با او بود.
سازمان دارویی کشور نیز تمام تحت امر ایادی بود، چه دارو هایی و به کدام مقدار باید تهیه شود، از کجا خریداری و به کدام فروشنده و به چه میزان داده شود، چه دارو هایی باید و چه دارو هایی نباید وارد شود، همه و همه بنا بر مصالح بهائی گری دائماً در تغییر بود. شیلات جنوب در اختیار ایادی بود و تعیین این که به کدام کشور ها و شرکت ها اجازه صیادی داده شود و به کدام داده نشود در اختیار ایادی بود. در نتیجه سیاست های او تا انقلاب، صید ایران با بدوی ترین وسایل انجام می شد. تعیین رئیس و پرسنل شیلات نیز با ایادی بود.
من یک بار مشاغل او را کنترل کردم و به 80 رسید. به محمد رضا گزارش کردم. محمد رضا در حضور من از او ایراد گرفت که 80 شغل را برای چه می خواهی؟ ایادی به شوخی جواب داد و گفت: «می خواهم مشاغلم را به 100 برسانم!» این خود نمونه کوچکی است از شیوه حکومت محمد رضا! در دوران هویدا.
ایادی تا توانست وزیر بهائی وارد کابینه کرد و این وزراء بدون اجازه او حق هیچ کار نداشتند. من می توانم ادعا کنم که یک هزارم کار های ایادی را نمی دانم، ولی اگر پرونده های موجود ارتش و نیروهای انتظامی و سازمان های دولتی بررسی شود موارد مستندی مشاهده می گردد که به نظر افسانه می رسد و بر این اساس می توان کتابی نوشت که: آیا ایادی بهائی بر ایران سلطنت می کرد یا محمد رضا پهلوی؟ تمام ایرانیان رده بالا، چه در ایران باشند و چه در خارج، خواهند پذیرفت که سلطان واقعی ایران ایادی بود؛ حقیقتی که پیش از انقلاب جرأت بیان آن را نداشتند. در زمان حاکمیت ایادی بود که بهائی ها در مشاغل مهم قرار گرفتند و در ایران بهائی بی کار وجود نداشت. در دوران قدرت ایادی تعداد بهائی های ایران به 3 برابر رسید.»[1]
