توهین و فحاشی حسینعلی نوری بهاء الله به شیعیان
یکی از تعالیم و آموزه های بهائیت که مورد توجه مبلغین بهائی و ابزاری در راستای تبلیغ و گرایش افراد به بهائیت بشمار می رود مسأله «الفت و محبت در دین» می باشد و عباس افندی (عبدالبهاء) در تعالیم 12 گانه خود گفته است که دین باید سبب الفت و محبت باشد. در این اختصار توجه می کنیم به شیوه گفتاری حسینعلی نوری نسبت به پذیرش این تعلیم در بهائیت:...
حسینعلی بهاء (مؤسس بهائیت) در الواح و آثار خویش صراحتاً و به کرات به شیعیان توهین و حمله کرده و برای نمونه در کتاب اشراقات، از آنان با تعابیری چون «شیعه شنیعه» و «پست ترین حزب و امت» یاد کرده و علمای تشیع را (به دلیل نپذیرفتن ادعای باب و بهاء) با تعبیر «فراعنه و جبابره» و «پراکندگان اوهام در بین مردم» مورد طعن و لعن قرار داده است.
از زبان او در کتاب «مائده آسمانی» آمده است:
«بگو ای مردم، اگر به نور ایمان فائز نمی‌شوید، از ظلمت حزب شیعه خود را خارج نمایید لعمرالله اعمال [آنها] غیر اعمال رسول و همچنین اقوال...»
نیز می گوید: «به خدا قسم حزب شیعه از مشرکین از قلم اعلی در صحیفه حمرا مذکور است!»
برگرفته از سایت حقیقت بهائیت (http://www.baharoom.ir)
